Owczarek niemiecki - usposobienie, karmienie i pielęgnacja

Owczarek niemiecki - usposobienie, karmienie i pielęgnacja

Owczarek niemiecki Polakom nieodłącznie kojarzy się z Szarikiem, czyli czworonożnym bohaterem serialu “Czterej pancerni i pies”. Jak filmowy pies sprawdza się w codziennym życiu? Czy będzie odpowiednim towarzyszem dla Ciebie? Z jakimi wyzwaniami w związku z jego wychowywaniem musisz się liczyć?

Z tego artykułu dowiesz się:

Cechy charakteru

Trudno znaleźć rasowego psa, który spełniałby się w tak wielu rolach jak owczarek niemiecki. Jest to najpopularniejszy na świecie pies służbowy, a spotkać je można z policjantami, ratownikami GOPR lub w wielu firmach w roli psów stróżujących. To także doskonała rasa do bycia psem-przewodnikiem lub czworonogiem terapeutycznym.

Pies użytkowy psem rodzinnym?

Poza niesamowitą pracowitością, bardzo ważną cechą jest przywiązanie owczarków niemieckich do swoich opiekunów. Dlatego też najpopularniejszy na świecie pies służbowy sprawdza się doskonale, jako pies rodzinny. Dobrze poprowadzony doskonale dogada się z dziećmi, jak i ze zwierzętami innymi niż on sam. Należy jednak zadbać o to, aby pies tej rasy miał odpowiednią ilość zabawy, uwagi i nauki. Są to niezwykle inteligentne psy, dlatego też brak bodźców intelektualnych lub zaniedbanie pod kątem uwagi mogą sprawić, że będą nieposłuszne. Jeśli nie zadbamy o odpowiednią ilość ruchu, która nie może ograniczać się do szybkiego spaceru wokół bloku, pies może stać się nerwowy, sfrustrowany i zacząć niszczyć różne przedmioty w swoim otoczeniu. Owczarki niemieckie uwielbiają za to zabawy z piłką, bieganie po lesie oraz psie sporty, takie jak np. agility.

Wygląd

Po prostu Szarik z “Czterech pancernych…” – tak najczęściej kolokwialnie określane są owczarki niemieckie. To psy zaliczane do przedstawicieli ras dużych lub średnich. Ich wzrost w kłębie to około 55-65 cm (samiczki są nieco niższe od samców), waga zaś oscyluje między 22-30 kilogramów w przypadku płci żeńskiej oraz 30-40 kilogramów u samców.

Jeśli chodzi o budowę to charakterystycznymi cechami są: atletyczna sylwetka, trójkątny pysk zakończony prostą kufą i czarną truflą nosową, a także pionowe uszy i wyglądające na wiecznie czujne oczy. Są to psy niezwykle wytrzymałe, co widać chociażby po szerokim i pewnym sposobie poruszania się.

Sierść i rodzaje umaszczenia

Owłosienie owczarka niemieckiego może być różne. Do roku 2008 FCI uznawało, że rasowy jest jedynie owczarek niemiecki krótkowłosy, który ma przylegającą, zwartą sierść z mocnym podszerstkiem, które chronią psa przed deszczem, zimnem i śniegiem.

Na dzień dzisiejszy oficjalnie psem rasowym jest także owczarek niemiecki długowłosy, który przede wszystkim ma owłosioną szyję z odstającą sierścią, tworzącą charakterystyczny kołnierz. Psy te mają także przy uszach, łapach i na ogonie bujne włosy, tworzące miękko okalające te części ciała miotełki.

Bez względu na długość sierści psy te mają charakterystyczne umaszczenie w kolorze czarnym z brązowymi lub szarymi oznaczeniami.

Biały owczarek niemiecki

Choć umaszczenie owczarka określane przez FCI jest dokładnie takie, jak przedstawione powyżej, to raz na kilka miotów rodzą się szczenięta białe. Jest tak od roku 1933. Przez lata różne organizacje podchodziły w odmienny sposób do tych psów, jednak FCI w 2011 uznała, że białe owczarki niemieckie są odmienną rasą, która określana jest jako biały owczarek szwajcarski (nazywany był też białym owczarkiem alzackim, jednak na ten moment jest to nazwa nieprawidłowa). Przez moment funkcjonowała także nazwa pies wilczur, jednak jest to całkowicie błędne określenie. Według klasyfikacji Międzynarodowej Federacji Kynologicznej jedynym psem określanym jako wilczur jest bowiem wilczur Saarlosa – holenderska rasa pasterska.

Hodowla uszlachetniająca i wydajnościowa

Rodzaje owczarków można określać nie tylko ze względu na ich umaszczenie. Przez lata hodowli, psy te stawały się coraz masywniejsze i bardziej muskularne, co spowodowało podniesienie larum wśród części hodowców. Uważali oni, że rasa ma coraz mniej wspólnego z pierwotnym wyglądem psów, które nie były tak okazałe, a dzięki temu – sprawniejsze. Na dzień mamy dwie linie hodowlane: uszlachetniającą i wydajnościową. Pierwsza stawia na masywniejszą budowę, druga zaś – na aspekty użytkowe psów. Warto o tym pamiętać przy wyborze hodowcy i spytać, w jakim kierunku zmierza rozród psów w jego hodowli.

Historia

Historycy określają, że psy uznawane za protoplastów owczarka niemieckiego żyły na terenie naszego sąsiada od około VII wieku. Era tych psów zaczyna się zaś w 1871 roku, kiedy uznawany za twórcę rasy pruski ochmistrz Max von Stephanitz rozpoczął celowe działania zmierzające do ich stałej hodowli.

Hector von Linksrhein, który stał się Horandem von Grafrathem

Pierwsze spektakularne sukcesy von Stephanitza miały miejsce ponad ćwierć wieku później. Kluczem okazał się zakup samca o imieniu Hector von Linksrhein, którego nowy właściciel przemianował na Horanda von Grafrahta. Pies ten jest pierwszym, który znalazł się w księdze hodowlanej “Związku Owczarka Niemieckiego”. Brat psa, Luchs von Sparwasser oraz suczka Mari von Grafrath oraz Horand uznawane są za rodziców wszystkich rasowych owczarków niemieckich. Zdecydowana większość psów tej rasy ma swoje korzenie właśnie w tej linii hodowlanej.

Symbol „niemieckich cnót”

Odwaga, wierność, posłuszeństwo, wytrwałość i wytrzymałość sprawiły, że owczarki niemieckie zostały symbolem narodowosocjalistycznej ideologii. Wyjątkowe cechy psów w czasie I i II Wojny Światowej nazywane były “niemieckimi cnotami”. Po wojnie, w związku z niechęcią do wszystkiego, co niemieckie, brytyjski klub kynologiczny zmienił nazwę rasy na „Alsatian Wolf Dog“. Do pierwotnej nazwy rasy powrócono dopiero w 1977 roku.

Hodowla i zdrowie

Owczarek niemiecki jest rasą niezwykle popularną. Niestety w wyniku kątowania kończyn i ogólnej zmiany wzorca rasy dzisiejsze owczarki borykają się z różnymi chorobami. Rasa ta, jak i wiele innych obciążona jest dysplazją stawu biodrowego. Ponadto inne często występujące schorzenia to dysplazja stawu łokciowego oraz tzw. zespół ogona końskiego (prowadzące do paraliży zwężenie kanału lędźwiowo-krzyżowego). Psy te mają także często choroby oczu, a także cierpią na alergie.

Jak znaleźć odpowiedniego hodowcę?

Zacznijmy od tego, że zdrowego owczarka niemieckiego nie kupisz w okazyjnej cenie (pies powinien kosztować 1,5-2 tys. zł). Wybierając hodowlę szukaj tylko wśród ych, które są zrzeszone. Przygotuj się także na zadanie kilku pytań osobie, która chce Ci sprzedać psa: czy przeprowadziła testy genetyczne (i z jakim rezultatem) i na jakie cechy stawia w swojej hodowli. Warto spytać, czy hoduje psy w linii uszlachetniającej czy wydajnościowej i dobrać go odpowiednio do swoich preferencji.

Pożywienie dla owczarka niemieckiego

Karmienie owczarka jest bardzo ważnym aspektem mającym wpływ na jego zdrowie. Podstawą powinno być mięso – zarówno surowe, jak i w postaci suchej karmy. Dobierając gotowe pożywienie należy mieć na względzie wiek psa. Dietę mięsną owczarka należy uzupełnić o 20-30% warzyw, pamiętając przy tym, aby nie było w niej zbyt wiele zbóż i żadnego rafinowanego cukru.

Czy należy się martwić, gdy owczarek niemiecki rośnie za szybko?

Mając szczeniaka owczarka niemieckiego należy zadbać o to, aby psa nie dotknął zbyt szybki wzrost – niepożądany z uwagi na późniejsze problemy psa ze stawami. W związku z tym szczególnie ważne jest podawanie małemu psu odpowiedniej karmy dla szczeniąt w ilości zgodnej z zaleceniami producenta lub weterynarza.

Prawidłowa pielęgnacja owczarka niemieckiego

Owczarek niemiecki nie jest psem wymagającym szczególnej pielęgnacji. W kwestii sierści wystarczy regularne szczotkowanie. Psu należy także regularnie sprawdzać oczy, uszy i czyścić zgodnie z potrzebami, a także obcinać od czasu do czasu pazury. Podstawą są oczywiście regularne szczepienia i odrobaczanie, a także wizyty w przypadku wystąpienia nietypowych objawów lub zmian.

Wychowanie owczarka niemieckiego

Regularny sport, tresura i poświęcanie dużej ilości czasu są konieczne dla dobrego funkcjonowania owczarka niemieckiego. Są to przede wszystkim psy użytkowe – niesamowicie pracowite i inteligentne, dlatego też potrzebują odpowiedniej ilości uwagi. Tylko w taki sposób jesteśmy w stanie uczynić z nich zgranych członków rodziny, dlatego decyzje o zakupie owczarka niemieckiego należy naprawdę dobrze przemyśleć.