Co to jest aquascaping?

Współczesna akwarystyka jest bardzo zróżnicowana i dzieli się na rozmaite nurty. Jednym z najbardziej popularnych jest obecnie tzw. aquascaping, który ma swoich zwolenników na całym świecie.

W największym skrócie jest to sztuka tworzenia w akwarium podwodnych krajobrazów. Dzieli się na dwa podstawowe nurty: akwarystykę japońską oraz akwarystykę holenderską.

Z Kraju Kwitnącej Wiśni

Akwarystyka japońska, zwana też akwarystyką naturalną, zgodnie ze swoją nazwą pochodzi z Japonii. Jej twórcą był słynny fotograf i akwarysta Takashi Amano (1958-2015). Fotografując naturalne krajobrazy, takie jak amazońska dżungla czy azjatyckie stepy wpadł na pomysł, aby odtworzyć je w akwarium. Przy pomocy umiejętnie dobranych skał, kamieni, korzeni, kawałków, drewna i – przede wszystkim – roślin akwariowych zaczął aranżować niezwykłe, podwodne kompozycje. Nurt ten szybko stał się bardzo popularny, zwłaszcza w Azji i w Europie. Takashi Amano wypracował kilka stylów w obrębie akwarystyki japońskiej. Należą do nich: • RYUBOKU – styl ten można określić mianem „podwodnego lasu”. Za pomocą starannie dobranych kawałków drewna, korzeni i roślin wodnych, w tym rozmaitych mchów i paproci odtwarza się w akwarium pejzaż sędziwej puszczy. Zbiorniki takie są kwintesencją akwarystyki japońskiej. Oczywiście oprócz roślin pielęgnuje się w nich również ryby, ale głównie dla podkreślenia piękna całej kompozycji. • IWAGUMI – styl ten można opisać jako podwodną łąkę. Wywodzi się on z bardzo starej japońskiej sztuki ogrodowej. Powierzchnię dna zbiornika obsadza się niskopiennymi roślinami przypominającymi trawnik, takimi jak na przykład gllosostigma, hemiantus albo ponikło. W tą podwodną murawę umiejętnie wkomponowuje się kilka ściśle określonych fragmentów skał. Podstawę klasycznego stylu iwagumi stanowi tak zwana triada, czyli trzy umiejętnie dobrane kawałki skał ustawione względem siebie według rygorystycznych reguł. Towarzyszy im dowolna liczba parzystych mniejszych kawałków skał rozmieszczonych w pozostałej części akwarium. Bez przesady można powiedzieć, że skały te są osadzone niczym diamenty w zielonej oprawie wykonanej z roślin. Obecnie jednak w stylu iwagumi spotyka się wiele odstępstw od klasyki. Dlatego stał się on bardziej elastyczny. • RAGWORK – czyli „podwodne góry”. W zbiorniku umieszcza się dużą ilość skał, które imitują szczyty, a nawet całe łańcuchy górskie.

Obsadza się je drobnymi roślinami mającymi naśladować karłowatą roślinność górską. Styl ten jest obecnie bardzo popularny i stał się ulubionym wyrazem ekspresji dla bardzo wielu mistrzów aquascapingu. • MIZUBE – to swego rodzaju „stylu wolny”. Tutaj dopuszczalne są liczne odstępstwa od reguł – można łączyć ze sobą różne style, stosować jednocześnie różne dekoracje i rośliny.

Cechą charakterystyczną zbiorników mizube jest to, że dekoracje, a zwłaszcza korzenie i kawałki drewna najczęściej wystają ponad powierzchnię wody, tworząc dodatkową płaszczyznę artystycznego wyrazu.

Akwarystyka holenderska.

W zakres aquascapingu wchodzi również akwarystyka holenderska, czyli akwarystyka roślinna. Styl ten powstał około 50 lat temu w Holandii (stąd nazwa). Urządzone według niego akwarium przypomina pyszny francuski ogród. Obsadza się jej niezwykle bogato roślinami, dobierając je tak, aby sąsiadujące ze sobą gatunki kontrastowały pod względem koloru, rozmiarów oraz kształtu liści i tworzyły malownicze kępy. Dla podkreślenia uroku takiego zbiornika stosuje się w nim różnego rodzaju dodatkowe elementy dekoracyjne, takie jak np. ścieżka lejdejska, polana, czy tzw. „czarna dziura”. Odpowiednio zaaranżowane akwarium japońskie albo holenderskie jest niezwykle dekoracyjne. Należy jednak pamiętać, że jego założenie i utrzymanie wymaga od akwarysty sporo wiedzy, umiejętności oraz niemałego doświadczenia.