Czy należy szczepić kota?

W Polsce nie ma ustawowego obowiązku szczepienia kotów. Jednak ze względu na zdrowie naszego pupila warto zabezpieczyć go przed groźnymi dla niego chorobami zakaźnymi. Ilość oraz rodzaj szczepionek, a także częstotliwość ich podawania zależą od trybu życia i środowiska w jakim przebywa nasz kot.

Wszystkie koty powinny zostać zaszczepione przeciwko szczególnie groźnym dla ich zdrowia panleukopenii oraz tzw. „kociemu katarowi" (hesperwiroza i kalciwiroza). Zaleca się podawanie ich nawet tym kotom, które nigdy nie wychodzą z domu, ponieważ istnieje ryzyko przyniesienia patogenów tych chorób np. na butach lub przez człowieka po kontakcie z innym kotem.

Młodego kota szczepimy przeciwko tym chorobom po raz pierwszy w wieku 8 tygodni, zaś po raz drugi w wieku 11-13 tygodni. Następnych szczepień dokonujemy w zależności od trybu życia zwierzęcia . Koty „domowe", czyli nie wychodzące na dwór i nie kontaktujące się z innymi kotami można szczepić nawet co 2-3 lata. Koty, które wychodzą na dwór zaleca się szczepić raz na rok. Szczepień przeciwko ww. chorobom dokonuje się w okolice karku lub między łopatkami. Przed podaniem szczepionki kot powinien zostać przebadany przez lekarza weterynarii, który wykluczy ewentualne przeciwwskazania.

Dodatkowo koty, które często wychodzą na zewnątrz oraz – zwłaszcza – żyjące w dużych skupiskach zwierząt i w okolicach wiejskich – warto zaszczepić przeciwko wściekliźnie.

Pierwsze szczepienie przeciwko wściekliźnie należy wykonać, gdy kociak ma ok. 16 tygodni i nie wcześniej niż w trzy tygodnie po drugim szczepieniu przeciwko panleukopenii i kociemu katarowi. Kolejne szczepienia wykonuje się co dwa lata. Należy jednak zdawać sobie sprawę, że u kotów po podaniu szczepionki przeciwko wściekliźnie istnieje ryzyko wytworzenia się mięsaka poszczepiennego. Dlatego zaleca się szczepienie kota podskórnie w tylną łapę – w przypadku wystąpienia mięsaka istnieje, wtedy możliwość amputacji kończyny, co ratuje życie zwierzęcia. Z powodu tego ryzyka nie zaleca się więc szczepić przeciwko wściekliźnie kotów, które nie wychodzą z domu na zewnątrz.

Z podobnym ryzykiem wiąże się też szczepienie kotów przeciwko białaczce. Szczepionkę tę zaleca się podawać wyłącznie zwierzętom wychodzącym na dwór, które mają regularny kontakt z innymi kotami, oraz osobnikom przeznaczonym do krycia, z uwagi na wysokie ryzyko zakażenia. Przed szczepieniem należy bezwzględnie wykonać kotu test na obecność wirusa tej choroby. Szczepienie jest możliwe tylko wtedy, gdy wynik tego badania jest ujemny. Po raz pierwszy szczepimy przeciwko białaczce kilkumiesięczne kocię. Po miesiącu szczepienie powtarzamy, zaś kolejne wykonujemy co 1-3 lata.

Lecznice weterynaryjne oferują również szczepienia kotów przeciwko chlamydiozie oraz grzybicom. Skuteczność tych szczepień jest jednak ograniczona i wiążą się one z wieloma możliwymi powikłaniami. Ich wykonywanie jest więc zasadne jedynie w przypadku zwierząt szczególnie narażonych na te choroby, np. przebywających przez większość czasu poza domem i żyjących w dużych skupiskach kotów.

Przed wykonaniem szczepień kota należy odrobaczyć, nie później niż na 2 tygodnie przed planowanym szczepieniem, aby uniknąć ewentualnego ryzyka niekorzystnych interakcji podanych medykamentów.