zachowanie kota

O tym, że koty miauczą i mruczą słyszał praktycznie każdy. Pasjonaci tych zwierząt świetnie wiedzą jednak, że potrafią one wydawać z siebie również całą gamę innych dźwięków. Okazuje się, że koty to prawdziwe „gaduły” – mogą zawodzić, syczeć, parskać, a nawet... trajkotać i ćwierkać! Czy wiecie, co oznaczają te odgłosy w kociej mowie i jak prawidłowo je zinterpretować?

Wielu opiekunów kota marzy o tzw. „dokoceniu”, czyli wprowadzeniu do mieszkania kolejnego mruczącego pupila. Wbrew pozorom, nie jest to jednak wcale takie proste. Koty należą bowiem do indywidualistów, a przy tym zwierząt typowo terytorialnych, które źle znoszą obecność drugiego przedstawiciela tego samego gatunku na swoim terenie traktując go jako „konkurencję”. Z tego powodu bardzo często łatwiej jest pogodzić pod jednym dachem kota z psem (wbrew powszechnym mitom o „wrodzonej” wrogości panującej między tymi zwierzętami) niż z drugim kotem. Niemniej to ostatnie także jest możliwe, tyle tylko, że trzeba się do tego odpowiednio zabrać.

Na świecie możemy wyróżnić wiele kotowatych zwierząt, jednak porozumiewać się z ludźmi chcą jedynie koty domowe. Mogą naśladować dźwięki wydawane przez właściciela, a nawet tworzyć osobny, jedyny w swoim rodzaju, prywatny język. Co ciekawe, zostało to potwierdzone w badaniach przeprowadzonych przez szwedzką lingwistkę Susanne Schötz.

Coraz więcej dowiadujemy się o potrzebach i psychice kota. Wiemy już, że interakcje z opiekunem są mu potrzebne, tak samo jak wzbogacone środowisko. To pozwoli na aktywizowanie zwierzęcia, zapobiegnie problemom behawioralnym oraz nudzie. Czy jednak kota można w ramach zabaw szkolić? Kot to przecież nie pies...